เสื้อผ้าของร่างบางถูกถอดออกไปจนหมดตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
รู้ตัวอีกทีมือของผมก็ลูบไล้ไปมาบน
ผิวเนียนสวยนี่ซะแล้ว
เรือนร่างบอบบางทำให้ผมหลงใหล
ไม่คิดว่าผิวกายและรูปร่างใต้ร่มผ้าของเด็กที่
ผมมองยังไงๆก็เฉิ่มมาตลอดจะดูดีได้ขนาดนี้
“อ่ะ…อือ พ…พี่อี้ฟาน”แล้วไหนจะเสียงครางหวานที่ดังขึ้นเป็นพักๆที่กระตุ้นอารมณ์เป็นอย่างดีนี่อีก
“ว่าไงครับ!”ผมถามก่อนจะกดลงกดจูบเบาๆที่ไหล่บางอย่างทะนุถนอม
“ผ…ผมอือออ!!”แต่เด็กน้อยยังไม่ทันได้พูดอะไร
ก็ต้องหยุดและกลืนมันกลับลงคอไปทันทีที่ผมกดจูบที่หนักหน่องแต่นุ่มนวลลงไป ตามด้วยลิ้นร้อนที่ส่งเข้าไปทักทายอีกฝ่ายครั้งแล้วครั้งเล่า
หวาน! ผมรู้แค่นี้ หวานจนผมเสพติดมัน
เสียงจวบจาบดังขึ้นเป็นระยะๆ เมื่อริมฝีปากดูดดันกันไม่หยุด
จื่อเทาเรียนรู้ได้เร็ว เด็กน้อยเลือกที่จะจูบตอบบ้างอย่างไม่ยอมแพ้
ส่วนแขนเรียวก็ยกขึ้นโอบรอบคอของผมเอาไว้ ดึงโน้มลงไปให้จูบได้ถนัดขึ้น
นี่ถ้าไม่ใช่เทา! ผมจะคิดว่าคนๆนี้กำลังยั่วผมอยู่
“อ๊ะ!!”แล้วอยู่ๆเทาก็ครางหนักออกมา
ใบหน้าหวานเบ้ออกบ่งบอกว่าเจ็บ เพราะอะไรน่ะเหรอ…
อ่า…ผมก็แค่สอดนิ้วเข้าไปทักทายช่องทางสีหวานเท่านั้นเอง
ผมอาศัยตอนที่อีกคนกำลังเคลิ้มไปกับรสจูบ เทเจลหล่อลื้นลงชโลมบนนิ้ว
ก่อนจะค่อยๆดันมันเข้าไปในตัวอีกคน ผมมองใบหน้าของคนที่กอดคอผมไว้แน่อย่างเป็นห่วง
พยายามขยับนิ้วให้อีกคนได้ผ่อนคลาย เพราะตอนนี้ช่องทางหลังมันตอดรัดจนผมขยับนิ้วไม่ได้
“พ…พี่อี้ฟาน…ฮึก…ผมเจ็บ!!!”แล้วผมก็ต้องใจหาย
เมื่ออยู่ๆอีกฝ่ายก็ร้องไห้ออกมาก ทำเอาผมต้องรีบกดลงไปจูบปลอบเบาๆ
“ผ่อนคลายหน่อยนะครับเด็กดี!”ผมบอก
ก่อนจะไล่จูบตั้งแต่หน้าผากลงไปจนถึงคางมน ซึ่งเทาก็ดูจะผ่อนแรงลง
ร่างบางพยายามผ่อนลมหายใจเพื่อลดอาการเกร็งกับสิ่งแปลกปลอม
จนผมรู้สึกถึงแรงตอดรัดที่น้อยลง
“อ๊ะ!!จ…เจ็บ…อือออ”ทำอะไรไม่ได้นอกจากจูบปลอบไปก่อน
ผมขยับนิ้วเข้าออกช้าๆอย่างไม่รีบร้อน ก่อนจะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆจนทางเบิกกว้างขึ้นตามที่ต้องการ
และดูเหมือนเด็กน้อยจะชินกับมันบ้างแล้ว
“ถ้าเจ็บก็กัดฉันได้เลยนะ!”ผมดึงนิ้วออกจากการเบิกทาง
ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนมันกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง
“พ…พี่อี้ฟานจะไม่รุนแรงกับผมใช่มั้ย!”แต่ขนาดที่ผมกำลังพาตัวเองไปอยู่ระหว่างขาเรียวสวย เสียงหวานสั่นก็ถามขึ้น
ผมยิ้ม…
“ครับ!สัญญาว่าจะอ่อนโยน ไม่ต้องกลัวนะ”ผมบอกพร้อมกับยิ้มละมุนก่อนจะกดตัวลงไปจูบ
ซับน้ำตาที่เอ่อคลอนั้น เทาหลับตารับมัน
ก่อนมือบางจะส่งมาประสานกับมือของผม
“อ๊าาาาา!!!!”
“อืม!!!!!”
เสียงครางสอดประสาน เมื่อผมค่อยๆดันส่วนปลายเข้าไปในช่องทางคับแคบ
ถึงจะได้รับการ
เบิกทาง แต่ยังไงก็ครั้งแรก เทากรีดร้องทั้งน้ำตาจนผมจูบปลอบแทบไม่ทัน
ร่างบางพยายามดิ้นออก
จากความเจ็บปวดที่ได้รับ
จนผมดันแก่นกายเข้าไปจนสุดแล้วแช่ค้างไว้อย่างนั้นเด็กน้อยถึงได้หยุด
“ท…เทาครับ!ไม่เกร็งนะ
ผ่อนแรงลงหน่อยได้มั้ยครับ!”ผมบอก
เพราะแรงตอดรัดที่มากกว่าตอนที่ใช้นิ้วกำลังจะทำผมคลั้ง จนแทบจะเสร็จในคาเดียว
“ม…ไม่ไหวฮะ…มันเจ็บ ฮึก!...เกินไป”เด็กน้อยจื่อบอกทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้มจนผมแอบสงสารไม่ได้
“ทำได้สิครับ!อืมมม…ผ่อนแรงหน่อยนะ
คนเก่ง!”อ่า…ผมจะไม่ไหวแล้ว
กับแรงตอดรัดที่มากขึ้นเรื่อยๆนี่
“อ๊ะ…อ๊า!!”และเขาก็ทำได้
เทาผ่อนแรงลงจนผมเริ่มขยับได้ ผมเลยเลือกที่จะขยับสะโพกเนิบนาบเพื่อให้อีกคนชิน
“เก่งมากเลยครับเด็กดี!!”ผมเอ่ยชมก่อนจะก้มลงบดจูบริมฝีปากสวย
และเทาก็ตอบรับมัน ทั้งด้านบนและด้านล่างต่างแนบชิดกันไม่ห่าง ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระวัดอย่างไม่ยอมแพ้
ผมขยับสะโพกเร็วขึ้นตามจังหวะของอารมณ์ที่เริ่มพุ่งสูงขึ้น เรียวขาสวยยกขึ้นเกี่ยวกับเอวของผมเอาไว้
ดูเหมือนเทาจะชิดกับมันแล้ว
“อ๊ะๆๆ!!ร…เร็วอีกฮะ พี่อี้ฟาน…อ๊ะอ๊า!!!”ขอแบบนี้แล้วผมจะปฏิเสธได้ยังไงจริงมั้ย! ผมเร่งขยับสะโพกมากขึ้น ก่อนจะก้มลงหยอกล้อกับเม็ดไตที่หวาน
ดูดดันจนเกิดเสียง จนเทาต้องแอ่นออกรับสัมผัสอย่างต้องการ
“พ…พี่อี้ฟาน จ…อ๊ะๆ จะถึงแล้ว
ฮา!!”เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อผมกดเน้นที่จุดกระสัน
ผมมองใบหน้าหวานที่เชิดขึ้นอย่างหลงใหล
ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อและหยาดน้ำตา ตอนนี้เทาไม่หลงเลือกคำว่า เฉิ่ม อีกแล้ว
เซ็กซี่มาแทนนี่บอกเลย
“อืมมม…ครับ!งั้นไปพร้อมกันนะ”ผมบอกก่อนจะเร่งจังหวะรักให้มากขึ้น
แล้วส่งมือไปปรนเปรอส่วนอ่อนไหวให้อีกคนบ้าง
“อ๊ะๆๆๆ!!!”ยิ่งเทาครางหวานมากเท่าไหร่
ผมก็ยิ่งแทบจะคลั่งมากเท่านั้น จนในที่สุด…
“อ๊ะ!อ๊าาาาาาา!!!!”
“อืมมมมมมมม!!!!”
เสียงครางสอดประสานกันอีกครั้ง ร่างของเราสองคนเกร็งกระตุก
เมื่อผมซอยสะโพกกดเน้นที่
จุดเสียวสองสามทีก็ปลดปล่อยเข้าไปในตัวอีกคน
ส่วนร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน
ผมทิ้งตัวลง
นอนข้างๆร่างที่แดงระเรื่อไปด้วยรอยจูบที่กำลังนอนหอบหายใจถี่
ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามากอดเอาไว้
แล้วกดจูบลงเบาๆที่ขมับบาง
“พี่อี้ฟานจะทิ้งผมมั้ย!”แต่ทั้งที่กำลังจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่อยู่แล้ว
เทากลับถามขึ้นด้วยประโยคแปลกๆซะอย่างนั้น
“ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะครับ…หื้ม!”ผมพลิกตัวนอนตะแคงมองอีกคน ก่อนจะเกลี่ยผมชุ่มเหงื่อออกจากใบหน้าหวาน
“ก็พี่อี้ฟานหล่อ!จะมาสนใจคนอย่างผมได้ยังไง”หื้มมม!!ดูพูดเข้า
“หึ!เด็กน้อย…นายรู้ได้ไงว่าฉันไม่สนใจ”ผมถาม
“ก…ก็…อ๊ะ!!พ…พี่อี้ฟาน!!!”5555
เด็กน้อยขู่ทั้งๆที่ตาจะปิดอยู่แล้ว ทันทีที่ผมแกล้งขยับสะโพก ผมลืมบอกน่ะ
ว่าตัวเรายังเชื่อมกันอยู่ -.,-
“55555
ไม่อะไรทั้งนั้นแหละ!ไม่คิดแบบนั้นนะ…ฉันสนใจนาย แต่รักรึเปล่ายังไม่รู้หรอก”
“…”เฮ้ๆ!เด็กน้อยของผมหน้าเศร้าไปเลยอ่ะ
“เฮ้ๆอย่าพึ่งเศร้าสิ…ฟังฉันพูดให้จบก่อน”ผมบอก ก่อนจะส่งมือไปจับคางมนให้เงยหน้าขึ้น
“ก…ก็ผมกลัวนี่ฮะ!ฮึก…ผมกลัวว่าพี่จะทิ้งผม”เอาแล้วไง ยิ่งกว่าเดิมอีกกู
“ก็จะบอกอยู่นี่ไง!...ตอนนี้ฉันอาจจะยังไม่รักนาย!”
“…”
“เลยอยากขอให้นายช่วยทำให้ฉันรักนายได้มั้ย…หื้ม!
ทำให้อี้ฟานรักเด็กเฉิ่มจื่อเทา ทำได้มั้ย
ครับ!”เขินเหมือนกันนะเนี้ยที่ต้องมาพูดอะไรเลี่ยนๆแบบนี้น่ะ
แต่มันก็ดีเหมือนกัน เพราะต่อไป…
“ผมจะทำให้พี่อี้ฟานรักผมคนเดียวเลยค่อยดู…คิกๆ”ทำไมนายถึงได้น่ารักน่าแกล้งแบบนี้นะจื่อ
เทา เราสองคนกอดกันกลม
ผมกดจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มบอกฝันดีคนที่กำลังจะหลับซุกอกผม ก่อนจะพูดส่งท้าย…
“ขอบคุณนะ เด็กเฉิ่ม!”
“พี่อี้ฟานคนบ้า!!!”
ซึ่งอีกคนก็ตอบกลับมา…
ม๊าคงไม่ว่าผมนะ! ถ้าผมใจง่ายหลงเด็กในเวลาแค่สามวันน่ะ -.,-
End.
Talk
จบแล้วจ๊ะ! ฉากเรทตามที่สัญญาไม่รู้ว่าจะสนุกมั้ย
เพราะห่างหายไปนานเหมือนกัน สามวันเน่าะๆเลย 5555 ขอบคุณรีดเดอร์ที่ติดตามมาตลอดด้วยนะค่ะ
[BAN]
หาได้ที่หน้าเว็บหรือที่ไรท์ซ่อนไว้ค่ะ แต่ไม่บอกนะว่าเว็บไหน หาง่ายมากกกกก!!!ขอบอก และไปก่อนน๊า ครึ่งเดือนเจอกันที ฮี่ๆ! ^[+++]^
